Touch down

Touch Down

Gaat u er maar weer voor zitten, want hij is er weer, de blog waar iedereen op zit te wachten, het gesprek van de dag. Jawel weer een pagina vol belevenissen, zoals: Rugby spektakel, pay day, de marketing department en alles wat er nog meer gebeurd is afgelopen periode. Ik het alle dagen opgespaard om straks een weekje vrij te mogen nemen, dus eindelijk voor het eerst volwaardige weekends inzicht. We zijn naar het leeuwenpark gegaan en naast de Tafelberg te hebben bestegen ook eindelijk voor het eerst naar het strand geweest, want de negen maanden van mooi weer zijn begonnen.

Nog niet op safari geweest maar heb toch al weer wat wildlife gezien in een semi-wildlife omgeving. Namelijk bij het lion sanctuary park. Hier worden leeuwen opgevangen die in gevangenschap zijn geboren en/of hebben geleefd en niet terug de natuur in kunnen omdat ze te beschadigt zijn. Het was vrij indrukwekkend omdat je op nog geen 2 meter afstand van de Kings of the jungle kan komen. Ze zitten in koppels in een stuk afgesloten gebied waar jij dan tussendoor kunt lopen en je hoeft er echt geen moeite voor te doen om er meerdere te zien. Ze lopen aan alle kanten.
Afgelopen week is mijn periode bij housekeeping afgelopen en ben ik begonnen bij marketing. Housekeeping was zeer leerzaam en ik heb daar een goeie tijd gehad. Op de marketing is het een beetje stroef begonnen. De Collega's waren heel leuk en gezellig, maar er was geen werk te doen. Alles voor het komend seizoen was gebeurd, de advertenties waren eruit en de promoties waren online. En dus zeker voor een intern die slecht twee weken mee komt lopen was er geen werk. Op de eerste dag ben ik nog wel druk bezig geweest met nieuwe bestelling voor het kantoor en de gegevens van de gasten in de computer invoeren. Maar op dag twee heb ik letterlijk niks nuttigs gedaan. Ik ben een keer op en neer gelopen naar guest relations om daar iets af te geven en dat was het dan. Ze vonden het zelf ook heel vervelend maar er was gewoon niks te doen, dus mocht ik voor mezelf maar iets gaan verzinnen om te doen en het liefst zou dat dan op het strand liggen zijn met het mooie weer, maar na twee slechte dagen mocht ik wel iets leuks doen. Een zusterhotel van de Vineyard ging na een grote renovatie weer open en dus moest er nog wat promotie materiaal gemaakt worden en waren er fotoshoots op die locatie en omdat ik wat voor mezelf mocht bedenken om te doen, had ik maar bedacht dat ik daar wel mee heen kon gaan. En dat vond de manager ook een goed idee dus na de koffie zijn we richting de wine-lands vertrokken, want daar ligt het hotel, en na een uurtje rijden waren we aangekomen in een klein pittoresk dorpje aangekomen, Stellenbosch. Dit plaatsje is nog bijna volledig in authentieke steil gebouwd. Toen we binnenkwamen konden we meteen bij het ontbijt aanschuiven en omdat de keuken nog in de verbouwing was, was er een setting in de ontbijtzaal waar live cooking was. Dat was leuk om te zien, hoe er op zo’n geïmproviseerde manier toch wel mooie gerechten gemaakt konden worden. Na het ontbijt was het tijd voor de shooting en werd alles in stelling gebracht, het personeel werd opgemaakt en alle objecten opgepoetst. Ik mocht met de art director mee en alles op de foto’s positioneren. Toch duurt een shooting wel lang. Voor één foto in een bepaalde setting wordt een half uur uitgetrokken en dus ook de modellen staan een half uur in dezelfde pose, maar het resultaat mag er zijn. Zijn hele mooie foto’s geworden welke nu als promotiemateriaal verwerkt zal worden voor de heropening van het hotel.

In het weekend dat zou komen had ik afgesproken om met een collega te gaan kajakken tussen de pinguïns en dat hadden we dus afgesproken om te gaan doen. Alleen was de wind te sterk en konden we helaas niet gaan kajakken dus gingen we naar het strand, het was dertig graden dus ideaal weertje. Voor we naar het strand gingen, heb ik eerst nog mijn cable card opgehaald waarmee je de tafelberg op kunt en natuurlijk heb ik dat ook maar meteen even gedaan. Het was een prachtig uitzicht je kunt letterlijk over de hele West kaap uitkijken en omdat het zo ontzettend groot is verdeeld de menigte zich goed en heb je totaal niet het idee op een toeristische attractie te zitten. De tafelberg leent zich ook uitstekend om te gaan picknicken of een dagje lekker genieten van de rust want dat is er. Een puntje van advies nog even; koop wel je ticket online als je niet in een urenlange rij wilt gaan staan, de kaartjes zijn ook nog eens goedkoper daar en je hoeft dan bij aankomst nog geen halfuur te wachten voor je omhoog mag.
Ook was het pay day; de dag waar het hele bedrijf de hele maand op wacht. Aan het einde van hun shift kregen alle medewerkers hun payslip alleen daar zat die van mij helaas niet tussen. dus de volgende dag naar personeelszaken gegaan en erom gevraagd, en uiteraard had ze die nog niet gemaakt, maar dat zou ze zeker die dag gaan doen... niet dus. Twee dagen later kwam ik terug en nog steeds geen, maar ze ging hem direct halen en daar wachtte ik dus maar even op. En ja hoor ik kreeg ook mijn blauwe papiertje met daarop het bedrag wat ik zou krijgen. Omgerekend nog geen acht euro per dag, dat je daar iedere ochtend weer voor uit je bed komt, onvoorstelbaar haha ;)
De banken waren al dicht dus de dag erna ben ik in mijn pauze de cheque gaan innen, en dan voel je je toch even rijk met zoveel briefjes in je handen. En met al die papiertjes kun je hier ook wel aardig uit de voeten. Zoals naar een rugby wedstijd gaan, de grootste volksport hier. Dus op zaterdag avond gingen we in een goede en afwachtende stemming richting het stadion. Het was de laatste wedstrijd van het seizoen dus dat beloofde veel spektakel te gaan worden. Toen we aankwamen was het natuurlijk ontzettend druk en dus een eindje gaan rijden voor een parkeerplaats. Het stadion ligt in dezelfde wijk als mijn hotel en hebben de auto daar dan ook maar neergezet omdat ik zeker wist dat daar plaats was. En dan hadden konden wij onze sportieve prestatie van de dag ook meteen doen . Net als in Nederland bij een groot evenement, was er één grote zwerm van mensen die dezelfde kant opgingen. Er hing een hele goede sfeer en ook de fans van de beide clubs gingen goed met elkaar om. Wij hadden ons voorgenomen om de club te gaan supporten welke het grootst vertegenwoordigd was om ons heen ;) en dat was de thuis club, de WP DHL ofwel Stormers. Bij het zoeken naar onze plaatsen moesten we eerst om het hele stadion heen om bij de goede ingang te komen. We kwamen toen bij de ingang wat leek op een verlaten en schimmig metrostation, waar gezelligheid niet het eerste is wat je te binnen schiet, eerder wie beroofd wie eerst, ook een interessant schouwspel natuurlijk. Maar zo was het helemaal niet ook de sfeer hier was heel goed. We hadden redelijke goede plaatsen en het was een leuke wedstrijd en er werd een leuk spel gespeeld.

Voor komende week staat er nog een week marketing op het programma en we zullen afwachten hoe dat gaat lopen, overwerkt zal ik er in ieder geval niet van worden. En dat is maar goed ook want over anderhalve week komt Dylan deze kant op heb ik natuurlijk een weekje vakantie. Al veel gepland voor die week en heb er heel veel zin in, dus over 10 daagjes sta ik op het vliegveld om mijn vriendje op te halen. Genoeg om naar uit te kijken.