Midterm

Net een week over de helft van mijn stage en dus tijd om de balans van afgelopen periode op te maken en te bedenken hoe de tweede helft vorm gaat krijgen. Wat wil ik nog bereiken, zien, meemaken en hoe wil ik in mijn stage staan. Dat alles straks, eerst natuurlijk het bezoek dat ik kreeg, Het was fantastisch dat mensen voor mij de halve wereld zijn overgevlogen om weer even met mij te zijn.

Het begon op de 23st van oktober. Toen landde Dylan op Cape Town airport en zag ik hem na twee lange maanden lopen door de ontvangst hal van het vliegveld. Ik kon mijn geluk niet op, elke minuut die hij toen nog moest wachten op zijn koffer duurde eigenlijk al te lang. Ik had van te voren mooie rustige planning gemaakt, genoeg tijd voor elkaar en om het land te gaan zien. Van bergklimmen met de slippers aan tot met een glas bubbels tussen de giraffen. Al met al was het een fantastische week en ik ben heel dankbaar dat hij voor mij helemaal de moeite heeft genomen om naar Zuid-Afrika te komen. Een week later voegde mijn ouders zich bij het gezelschap, en gezien dat zij zo’n grote fan zijn van de blog zou toch op zijn minst verwachten dat zij er ook eentje zouden schrijven ;P mij is het echter nog niet gelukt deze te vinden?! Na drie weken van bezoek was ik weer volledig opgeladen op naar het tweede deel van de stage.

Afgelopen week heb ik mijn stagebezoek gehad van de begeleider van school, daarin hebben we mijn positie besproken, mijn ontwikkeling zowel op persoonlijk als educatief vlak met mijn begeleiders in het hotel. Het was allemaal positief en aanmerkingen werden er nauwelijks gemaakt, het was lovend. Leuk om te horen natuurlijk, maar als ik nu al op het toppunt ben hoe moet ik dan de resterende periode invullen. De scores die ik heb gekregen heb ik voor mezelf dan ook maar even gerelativeerd, één voordeel mijn vermogen tot zelfreflectie heb ik in de afgelopen periode wel sterk ontwikkeld, gezien de reflectie uit de omgeving ontbreekt.

Sinds twee weken werk ik nu in de front office en mocht gelukkig al snel zelfstandige diensten draaien. Al heb ik tijdens de stage nog niet zo’n grote takenpakket gehad, de maximum capaciteit is nog lang niet bereikt en hier ontbreekt dan ook een echte uitdaging voor het koppie en ga ik in de loop van de dag al snel naar een routine modus. Om de bovenkamer te smeren ben ik begonnen met het maken van sudoku. Tijdens het bezoek van mijn begeleider is de uitdaging natuurlijk ook een onderwerp van gesprek geweest en hebben we gespard over hoe we die uitdaging in de stage konden krijgen, uit de spar-sessie kwamen we tot de conclusie dat een project wellicht de uitkomst was. Het hotel kent een groot aantal sociale stichtingen om het leven van de gemeenschap op verschillende vlakken te verbeteren en naar alle waarschijnlijkheid zal ik mijn eigen project binnen deze stichtingen mogen starten. Over de precieze inhoud van de projecten moet ik nog gaan nadenken, waarschijnlijk zal het belangrijkste deel bestaan uit training en coaching.

Ook ben ik gaan nadenken om nog een week te gaan backpacken. De reden is deels de uitdaging, de ervaring en het is nu een ultieme kans aangezien ik nu al aan de andere kant van de wereld ben. Hoe dit eruit gaat zien en wanneer ik dit zal doen weet ik nog niet. Het is een gedachte die in me opkwam, maar me niet meer los liet en dus wil ik gaan kijken naar de mogelijkheden.

Een korte blog dit keer, maar het werk van de meester herkent men door de eenvoud toch?!